Tanie kwatery na wczasy

Rzucewo

11 December 2010r.

Rzucewo - wieś licząca 390 mieszkańców i majątek państwowy w gminie Puck, malowniczo położone na wysokim wsch. krańcu Kępy Puckiej, opodal niewielkiego obszaru leśnego. Rzucewo jest siedzibą zespołu szkół rolniczych. Teren ten znany jest historykom Pomorza. Tutaj odkryto dużą osadę ludności kultury ceramiki sznurowej. Jest to tzw. grupa rzucewska z późnego okresu epoki neolitu czyli młodszej epoki kamiennej. Była to ludność osiadła, zajmująca się polowaniem na żyjące wówczas w Bałtyku foki grenladzkie, a także rybołówstwem i hodowlą bydła. Do polowania na foki używała harpunów rogowych, które odkryto w Rzucewie. Strzały zbrojono grodkami w kształcie liści. Jej bronią były nadto czekany kamienne i siekierki. Używano ozdób z bursztynu i wyrabiano piękne naczynia z gliny. Mieszkano w domach wzniesionych na rzucie prostokąta, o konstrukcji słupowej. Zwłoki zmarłych okładano kamieniami. We wczesnym średniowieczu należało Rzucewo do książąt pomorskich. Najstarsza pisana wzmianka o osadzie pochodzi z 1380 r. Dokumenty wymieniają ją jako Rsusswa, Rsuczow, Rzuszaw, w 1598 r. Rzuczewo i dopiero w 1934 r. Rzucewo. Miano to wywodzone jest od posesora Ruca lub Rzuca. Najstarsi znani właściciele posiadłości o nazwisku Nicze (Nitze) wzmiankowani są w aktach miejskich Pucka. Od około 1500 r. należało Rzucewo do rodu Bolszewskich, od których nabył dobra około 1580 r. starosta pucki Ernest Wejher. Jego syn Jan wybudował w Rzucewie zamek i w nim zwykle mieszkał. Na mapie z 1655 r. oznaczono posiadłość mianem Wejherowski Dwór. Zapewne ów Jan Wejher kazał zasadzić słynną czterorzędową Aleję Lipową, a nie jak przypuszczano, król Jan III Sobieski. Po Janie odziedziczył Rzucewo Jakub Wejher wybitny polityk i dowódca, założyciel Wejherowa, a po nim jego druga żona, z domu Radziwiłłówna, jej córka a następnie Michał Radziwiłł, żonaty z Katarzyną Sobieską, która w 1685 r. podarowała dobra rzucewskie bratu, królowi Janowi III Sobieskiemu. Prawdopodobnie tylko raz, w dniach od 22 do 28 września 1677 r. przebywał Sobieski w Rzucewie. Mimo uzyskania w następnym roku starostwa puckiego król Jan III nie pojawił się więcej w tych stronach, nawet po przekazaniu mu przez siostrę dóbr rzucewskich. Być może, iż w 1697 r. odwiedziła Rzucewo królowa Marysieńka, by objąć odziedziczony po zmarłym mężu majątek. Od Sobieskich zakupił dobra rzucewskie w 1720 r. Piotr Przebendowski za 160 tys. złotych i przekazał następnie synowi Ignacemu. Kolejny właściciel, rezydent angielski A. Gibsone odsprzedał dobra junkrom pruskim Keyserlingkom. W 1827 r. pozyskał je przez małżeństwo mjr von Belov. W rękach tej rodziny pozostawało Rzucewo do 1945 r.